Bu dünya soğuk.
Rüzgâr genelde ters yöne eser.
Limon ağaçları kurur.
Bahaneler hep hazır.
Güzel günler çabuk geçer.
”İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi.”
Cahit Zarifoğlu
Anne sana bu mısraları yazarak yazıma başlamak istedim. Bütün sıkıntılarımın katlanarak çoğaldığı bugünlerde ruhum bir ızdırap yuvasına döndü. Bu şehrin ve ülkenin havası katrandan bir farkı yok benim için.
Dedim ya anne, bu ülkeden gitmeyi planlıyorum. Sakın kızma bana. Üzme o yüreğini desem de fayda vermez. Kırılır, üzülür, dayanamazsın yokluğuma. Babama söylersen eğer onun en mutlu saati olan dirilişi izlerken, kahvesini yudumlarken, şöyle dizide küffarı kılıçtan geçirirken söyle. Fısıltı gibi, ama anlar gibi, belli belirsiz anne.
Ülkenin gündemini takip ediyorsundur. Halkın kültür olarak geldiği durumu görüyor ve şikayet ediyorsundur. Yapılacak şeyin sadece gitmek olduğuna karar verdim. İstersen buna kaçmak de istersen hicret de. Ama bana sorarsan hicret deme çünkü orada ”Aydoğdu üzerimize” ile karşılanmayacaktır. ”Nereye gidersen git bulacağın aydınlık zihninin aydınlığı kadar olacaktır.” Diyor ya Cemil Meriç, işte bu yüzden en karaların, en siyahların yanına Zambiya’ya gideceğim belki biraz beyaz görünürüm diye.
Gençlik ve Spor Bakanlığı bir dergi ile ortaklaşa Aleyna Tilki için gençlere ilham veren 30 değerli sanatçı ödülünü vereceğini duyduğum zaman, tam kanaat getirdim gitmeye. Artık üstüne laf ettirmem gidişimin. Ha bir de artarak çoğalan kadın cinayetleri kendini erkek bilip esfeli safilin olan varlık. Ordu da Ceren Özdemir’in canına kıyan zebani görünümlü şeytanla aynı köylü olduğumu öğrendiğimden beri daha da hızlandırdım gidişimi. Halbuki, bizler eşlerimizi bize nazil olmuş bir ayet bilip, yine bu incelikte tefsir eden, besmeleyle okuyan bir babadan öğrendik aile olmayı.
Anne daha fazla zamanını almak istemiyorum. Düşüncem sabit gidişim mutlak. Seninle yüze yüze vedalaşamayacağım için bu yolu seçtim. ”Vedalar gözüyle sevenler içindir, gönülden sevenler ayrılmaz” diyor bir düşünür. İşte bu bizim için geçerli.
Herkese selam et anne bol bol dua et benim için. Size Zambiya’ya vardığım vakit tekrar yazmaya devam edeceğim beni unutmayın. Bu aralar dilimde olan dua ile size veda ediyorum
”Allah’ım;
Yol boyunca bırakma elimi,
Düşerim sonra.
Allah’ım;
Niçin halk ettinse beni,
Kalbime söyle,
İyice engellerden arınsın yolum.
Allah’ım;
Nasıl pırıl pırıl güzel sevdiğin kulların,
Öyle güzel kıl beni.”
Cahit Zarifoğlu
Oğlun Mustafa Erdem
Abdulkadir KONYA
Gitme desem gidermisin.
Kendinden kaçan adam. Nere gidersen git . Omuzların da o yük seninledir . Git kendini bul ve kendin gibileri… Allahın ipine sarıl ve O’na teslim ol.
Geri bildirim: YETİŞEN BİR ADALET VAR - EdebiAlem