Bu gece mumlar epil epil yanıyor ve plakta çalan şarkıcı da biliyor gecenin sigarasız geçmeyeceğini. Kulağıma tınısı vuran şarkının sahibi eski şarkıcı da kekremsi günler gördü mü acaba? Ben mumun yanan ipinin titremesi gibi titrek duruyorum yanıp yanmadığımı bilmeden. Yandığımı bilsem edebiyat yaparım. Bir mum gibi yandım ve yok oldum diye. Ama ben yanmadan da bitebilirim. Hamım, pişemeden yana da bilirim!
Giyecek bir derviş cübbesi bulamadım. O kadar sağduyulu değilim sanırım. Biraz çabaladım ama olmadı. Şimdi her iki duyumu birden kullanmaya karar verdim, artık bilateral duyuluyum.
Yine bir akşam ve pikapta gecenin terelelli müziği bir de masada tirildek mum. Buradayım hiçbir yere gitmeden. Televizyon da yok yolculuk da. Bu gece bir mum tingirdek bir de ben. Hem de hiçbir yere varamadan tingirdek. Bütün haberler önemini yitirdi. Gazze’nin vurulması da artık sıradanlaştı. Ebleh dünya onu da kanıksadı. Titreyen hiçbir yer yok benim gibi.
Televizyonsuz bir evde oturuyorum. Üstüm başım toz içinde. Bilateral duyumla hazmımı artırmağa çalışıyorum. Benim de hiçbir yere gitmeğe gönlüm yok. Tıpkı Gazze gibi. Yıkılıp viran olsam da sıradanlaşacaktır bir süre sonra. Gazze’ye alıştınız buna da alışırsınız.
Oğlum, ömrün hiç olmayacak merak etme. Kaç kez söyledim bunu kendime biliyor musun? Niye hiç olsun ki ömrüm? Sarıldım boğazına, sıktım ümüğünü ve gözünün üstüne vuracak gibi baktım aynadaki bana. Milletin nazarı değer sonra bir de kırık cam teorisine kurban gitmeyelim diye evin dışındaki camları hiç kırmadım. Hep iç odadaki aynayı kırdım. Olur olmaz yere konuşmayayım diye olur olmaz yerde konuşmadım. Şunlarla beraberim diyebileceğim arkadaşlarım da olmadı benim. Kapıyı açıp sokağa inmek istedim sitenin güvenliği izin vermedi bir de yenilirim diye korktum. Her yenilgi de bir zaferdir aslında diye öğrenmiş olsam bile. Bu saatten sonra ya Ferhat olmalıyım ya da Tahir. İşte tüm bu sebeplerden halt yemişsin sen Antony.
