Hiçbir zaman ayağıma
birden fazla diken batmadı
batan diken ise
hiçbir zaman
çıkmadı
Yalnızlığım ve sen
güzel bir ikiliydiniz
Göz yumardınız acılara
Beraber hiç
kahve içmediniz
Bir gün şehrin
en büyük tepesine çıkıp
bağıracağım
ve diyeceğim ki
yeter artık!
Bazen kendimi
duvar saatinin saniyesi gibi
hissediyorum
Dönüyorum kendi etrafımda
Ortam ise çok sessiz
yağmurun yağmasıyla
oluşan
su birikintisiyle
nasıl anlaşılıyorsa
çukurların büyüklüğü
öyle anlaşılmak istiyorum
Odaya sıkışmış dumanın
kaçma telaşı
nasıl cisminden
okunuyorsa
öyle bilinsin
insanlara karşı tavrım
Kan grubum
hayati tehlikesi olanlar ile
hep aynı olurdu ama
kumbaramdan
hastaneye gidecek
dolmuş parası hiç
çıkmazdı
Yaşamak ağır şeydir
her yürek kaldıramaz
Öyle ki
nazik insanların
savaş alanı olarak
betimlediği yer: Dünya
Hiç borç defteri tutmazdım
mahalle bakkalına
söyleyin bana hanginiz
peşin sevdalarla
kepenk kapatan
