Bayram olsun. Canına, yoldaşına, sevdiklerine, şükrettiklerine, içini coşturana, yüreğine su serpene, ateşini harlayana…
Gözlerin, dilin, kulakların bayram yapsın bugün, eteklerin zil çalsın. “Aferin” çek kendine bugün. Kaç yaşındayım deme. İlk oruç tuttuğun gün ki gibi olsun. Başardım de, öyle güzel de ki hem de kulakların duysun, seninle gurur duysun.
Hücrelerin şevke gelsin, mitokondrin coşsun. Gözlerin ışıldasın, dudakların şakısın, yüzünde güller açsın. Sevdiklerin baksın yüzüne, hele de çocukların “Aaa bayram gelmiş” desinler.
Kalbin bayram etsin bugün. Kanı daha bir sıkı pompalasın. Hani gencecikken senden habersiz çarpmaya başlardı ya,“ne oluyor” derdin, öyle çarpsın. Yardım et ona. Müzik aç; her zaman iyi gelir. Sevdiklerine sarıl; bu müthiş bir şeydir. Çiçek topla koy vazoya, bugün bayram unutma. Tak takıştır köşede kıyıda ne varsa. Saç saçıştır evde, ocakta ne varsa. Bunu sana pişirdim, bunu sana aldım, bunu seni düşünerek yaptım, bir sesini duyayım dedim, sohbetini özlemişim, kokunu içime çekmeyi, bana verdiğin enerjiyi de. Birini eşine söyle, birini çocuğuna, birini annene, birini babana, birini kardeşine, birini çiçeğine, birini kedine, ama en çok da dostlarına söyle. Unutma onlar senin bilinçli tercihlerin.
“Neden bayram yapacağım dünyada bu kadar sorun varken” deme. Dünyada her zaman sorun var. İnsanlık tarihi savaşlarla dolu. En çok da tutunmak için bayram yap.
Coş baharın enerjisiyle… Kiraz ağacım gibi yap. Sal kendini hayata. Umursama dünyayı…
Evimin önündeki kiraz ağacı ders verdi bu sene bana. Sanki Ağrı Dağı’nın tepesinde kışı atlatmış gibi baharı kutladı. Açıldı, saçıldı, taktı takıştırdı. O çiçekler, o başını döndüren rayiha… arılar tepesinde dönerken sarhoş oldular. Öyle bir aşkla yaşıyordu ki hayatı, etkisinde kalmamak mümkün değildi. Günde kırk kere gittim yanına “bu nedir ya, niye çoştun bu kadar” dedim. Dokunmaya kıyamadım, Arılardan korkmayıp çiçeğini kokladım. Zaten arılar ona o kadar aşıktı ki beni görmediler bile. Kirazım dedim sana “kirazımm”. Bu günlerde bir kızım olsaydı eğer adı kesin kiraz olurdu. Ben de aşık oldum sana. Şimdi meyveye durdu Kirazım, öyle güçlü ki meyveleri, kıskanıyorum elimde olmadan. Ben de böyle bağlanmalıyım hayata diyorum. Çocuklar dalımı, kolumu kırar mı demeden. Bir balta belimin orta yerine vurur da keser mi demeden. Öyle sevmeliyim hayatı. Öyle sevmeliyim sevdiklerimi.
