Bütün beşeri öğretiler çalışmanın öneminden bahseder.
Bütün dinlerin de mihenk taşlarından birisi çalışmak, çalışmak ve yine çalışmak..
Ulaşabileceğin hedeften sonra bile çalışmak..
Çalışma bitse bile çalışmaya devam edebilmek…
Boş kalmanın ruh ve bedene iyi gelmediğini sade bir dille anlatan muhteşem ayet.
“Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul.” İnşirah 7
Dünyada ve ahirette başarıya ulaşmanın yolu çalışmaktan geçiyor
Mücadele ve çalışma her alanda en iyi yöntem.
Ama çalışmayı bir elde etme gayesinden öteye taşımak da gerekir. Yani çalışmanın bize katacağı yetkinliklerin bilincinde olmak. Her gün çalışmamız bizi olduğumuz yerden bir adım öteye taşımıyorsa bu çalışma değil olsa olsa bir yeterlilik tekrarından ibaret olacaktır.
Dünya şampiyonu bir atletin açıklaması vardı ve şöyle diyordu:
11 Saniye koşuyu tamamlamak için 19 yıl çalıştım.
11 saniyelik koşuyu tamamlamak için yapılan çalışma bir sebeptir.
11 saniye ise bir sonuç.
Bu büyük başarıya “madalya” 11 saniye için veriliyor ama bu 11 saniyenin çalışana maliyeti 19 koca yıl olarak kaydediliyor.
11 saniye koşabilmek için 19 yılını vermek…
Yani bu 19 yılın bizi alıp getirdiği yer dünyanın belki de en iyisi yapabiliyor.
Bir de amaçsız yapılan çalışmalar var. Sadece çalışmak için çalışmak..
19 yıl aynı iş üzerinde çalışıp hala aynı işi yapmak ve öylece çalışmaya devam etmek.. Ve ilk günkü gibi kalmak.
Peki yaşamımızın sonunda “tabiri caizse” gireceğimiz sınav sonucu için düşünürsek?
Bu sorunun cevabı : Üst üste koyularak sayılacak sevaplar mı yoksa ibadetlerin bizde oluşturacağı iyi bir kul olabilme yeteneği mi?
Peki dünyevi çalışmalarla kazanılan iyi insan olma yetisi. Bu, ahiret hesabına olmadığı için heba mı olacak?
Yoksa karşılığında “iyi bir insan olarak yaşayıp ölmekten” öte gitmeyecek mi?
Sonuçta dünya adına da olsa ahiret adına da olsa çalışmadan elde ettiğin herhangi bir şey gerçekten değerini bulmuyor.
Bana sorarsanız;
Bu dünyadaki en bahtsız insanlar ne dünya hayatı ne de baki hayat için çalışmayanlar derim.
Yani entelektüel bir birikimin, bir alanda ulaştığın çalışma yeteneği yoksa veya sımsıkı bir Allah inancı maalesef yaşam bir yerden sonra çekilmez oluyor.
Ve maalesef öylesine büyük bir kalabalık bu halde yaşıyor ki.
